Peter van den Braken (Petrus Antonius)
geboren te Eindhoven d.d. 25-09-1896
overleden te Eindhoven d.d. 1979
Reeds op jonge leeftijd weet hij al dat hij kunstschilder wil worden. Vormt zich als autodidact en heeft zich mede door zijn contacten met Jan en Antoon Kruysen verder artistiek ontwikkeld.
Expositie in Scheveningen in 1922 is succesvol en wordt het begin van veel exposities zowel in Nederland als daarbuiten.
Heeft op veel plaatsen in Nederland gewoond en veel reizen gemaakt over de hele wereld.
Blijft gevoelsmatig verbonden met Brabant, wat in zijn werken steeds naar voren komt.
Schildert vooral landschappen en stillevens veelal met paletmes en direct uit verftubes. Hierdoor ontstaat een, voor hem, kenmerkende korrelige, stevige structuur. Kleur is belangrijker dan lijnen en composities.
(literatuur Scheen, van Waay)